Sizlerle daha önce astral seyahat yapmış kişilerin deneyimlerinin yer aldığı bir yazı paylaşmıştık. Bunlar genellikle kişilerin bazı teknikleri deneyerek ve bilinçli olarak yaptıkları seyahatlerdi. Ancak astral seyahati farkında olmadan yaşayanlar da var. Bu yaşanmış gerçek olay da onlardan bir tanesi sayılabilir. Paranormal olayları inceleyen uzmanlar, bu olayda hem astral seyahatin hem de telekinezinin yani düşünce gücüyle nesneleri hareket ettirmenin etkili olduğu görüşündeler. Bakın annelik içgüdüsü insana neler yaptırıyor…
Ayla Hanımın doğum sancıları sıklaşınca gece saat 24.00’de acilen hastaneye kaldırdılar. Çocuklar evde kaldı. Hastaneye gidince çocukları alması için kardeşini aradı ancak bu süre içerisinde çocuklar evde yalnız kalacaktı. Bu onu çok rahatsız etmişti çünkü çocuklarının sobayla oynama alışkanlığı vardı. Evden aceleyle çıktıkları için sobanın maşasını kaldırmayı da unutmuştu. Aklı evde kalan Ayla Hanım ameliyata girerken bile çocuklarını düşünüyordu. Bu düşüncelerle sezaryen için bayıltıldı. Başarılı bir ameliyatla bebeğini dünyaya getirdi.
Birkaç gün sonra hastaneden taburcu olarak eve geldiler. Bu arada küçük bir ayrıntı dikkatini çekmişti; maşa ortalarda görünmüyordu.
“Eşimle birlikte evin her yerini aradık, maşa yoktu. biz hastanedeyken çocuklar da maşayı çok aramışlar ama bulamamışlar. Komşuma sordum, o da görmediğini söyledi.”
Aradan birkaç ay geçti.
“Bir gece odamıza çekilmiş yatmaya hazırlanıyorduk. Yatağa henüz uzanmıştım ki bir anda film şeridi gibi yaşadığım bazı olaylar gözümün önünden geçmeye başladı: Önce hastaneye gelişimi ve ameliyata alınışımı gördüm. Daha sonra narkozla birlikte hızla yukarı doğru yükseldiğimi ve yine hızla eve gittiğimi gördüm. Evde her şey normal görünüyordu. Salona geçip ışığı yaktım. Sobanın yanında bulunan maşayı alarak mutfağa götürüp, mutfak dolaplarının en arkasında bulunan ve kolay kolay bulunamayacak bir yere sakladım. Işıkları söndürüp evden ayrıldım. Daha sonra hastanede kendimi yatarken gördüm… Bütün bunları yaşamış ancak daha sonra unutmuştum. Bu olayları bir anda film seyreder gibi hatırladım. Hemen eşime olanları anlattım, ‘Gel gidip mutfaktaki dolapların arkasındaki bölmeye bakalım, maşayı orada bulacağız’ dedim.
Gidip baktıklarında maşa gerçekten de oradaydı.
İşin diğer ilginç tarafı ise; Ayla hanımın ameliyatta bulunduğu saatlerde komşularından önce salon ışığının sonra da mutfak ışığının yanıp sonra söndüğünü görenler olmasıydı. Ayla Hanım hastaneden çıkıp eve geldiğinde, komşuları “o gece evde kim vardı?” diye sormuşlardı.
kız ölmüş yani