Osmanlı Padişahlarının 6′ıncısı II. Murat (1421-1444 ve 1446-1451 yılları arasında hüküm sürdü), oğlu İstanbul fatihi II. Mehmet’ten nefret ediyordu. Nitekim bunu vasiyetnamesinde açıkça ortaya koymuştu.
Sultan Murat, 1446 yılında yazdığı vasiyetnamesinde (İkinci vasiyeti ve bunu Hakil, Saruca, İshak ve Hüsrev paşalara da tasdik ettiriyor), “Eğer Bursa’dan gayri yerde fevt olursam, şöyle edeler ki perşembe günü kabrime koyalar. Bursa’da merhum oğlum Ali yanında kabrin katında koyalar” diyor ve “soyundan sopundan” hiç kimsenin kendisiyle aynı türbeye konulmamasını istiyor.
Bu tarihte II. Murat’ın soyundan daha sonra İstanbul’u alacak II. Mehmet’ten başka yaşayan yok.
Tarihçiler işte bu vasiyetten yola çıkarak, II. Murat’ın oğlundan nefret ettiğini belirtiyorlar (Bunun için baba ile oğul arasında yaşanan iktidar oyunlarını da bilmekte yarar var).
Bu arada Bizans’ın II. Murat’a çok sempati ile yaklaştığını II. Mehmet’e ise “ejderha” sıfatını yakıştırdığını kaydedelim.
